Atlas Sineması’ndan yeniden büyülenerek çıkmıştık. 7 arkadaş.. Hepimiz 8 yaşlarındayız. Gaziantep’in İslahiye ilçesinde boş bir yerde toplandık her sinema çıkışında olduğu üzere. İzlediğimiz Battal Gazi’yi oynayacağız. İzlerken sinemaya kendimizi o denli kaptırıyorduk ki.. Ondandır üzücü oynamıyorduk yerdeki sinema setinde.. Bir tek onun üzere uçamıyorduk işte..
Kura ile belirli oluyordu Cüneyt Arkın’ı canlandıracak kişi. Kuradan çıktığım vakit o denli keyifli olurdum ki, anlatamam..
Cüneyt Arkın.. Çocukluğumuzun yenilmez armadasıydı.. Hiç yenilmezdi. Malkoçoğlu, Kara Murat, Battal Gazi, Dünyayı Kurtaran Adam ve dahası.. Esasen sinemalarının yarısında havadaydı. Uçuyordu. Ve biz çocuktuk, her sinemasını izledikten sonra mahallede oynardık o sineması. Daima Cüneyt Arkın yani Battal Gazi, Malkoçlu olmak isterdik. Zira hiç ölmüyordu. Çocuk aklımızla ölümsüzlüğü isterdik.
O, bugün ortamızdan ayrıldı. Ölümsüz yenilmez adam bugün birinci kere yenildi.. Düşmanlarına değil hayata yenildi.. Bugün her konuttan bir cenaze kalkıyor güya..
Her fimliyle gönülleri fethetti. Çocukluğumuzda izlediğimiz sinemalar, büyüyünce izlediklerimiz..
Kuvvacı Öğretmen Kemal
Öğretmen Kemal.. Bir cumhuriyet öğretmeni.. Yobazlığa, karanlığa karşı bir duruştur öğretmen Kemal. Hele bir yerde o denli bir haykırır ki..
“Ben Kuvâ-yi Millîyeciyim! Atatürk’ün askeriyim! Çalışanın yeri yanımda, tembelinki karşımda...”
Ya Madenci sineması. Tarık Akan’la oynamıştı başrolü.. Sinemanın birebir vakitte imalcisi olan Tarık Akan, yapım için gerekli olan paranın değerli bir kısmını o periyot İzmit Cezaevinde yatan Yılmaz Güney’den aldı. Sinema yalnızca Tarık Akan’ın ferdi hayatı için değil toplumcu gerçekçi Türk sinemasının da kırılma anlarından birisidir, sonrası için de Akan’ın yolunu belirlemesinde büyük bir cüret verdi. Cüneyt Arkın sinemada İlyas ismiyle ve devrimci duruşuyla madenci hakları, insanlık ve beşere verilen paha mevzularında devleşiyor..
Cüneyt Arkın’ın Yılmaz Güney inceliği
İşte madenci sinemasına maddi dayanak olan Yılmaz Güney’le unutulmaz bir anısı da var Cüneyt Arkın’ın.. Şahsen kendisi anlatmıştı NTV televizyonunda..
Yıl 1972..
Altın Koza’yı Yılmaz Güney kazanıyor. Ancak 12 Mart cuntası baskı yaparak mükafatı Cüneyt Arkın’a verdiriyor.
İşte tam burada Cüneyt Arkın set dışında da bir oyuncunun yıldızlaşabileceğinin örneğini veriyor..
“Olmaz, kabul edemem. Bu ödül büyük sinemacı Yılmaz’ın hakkıdır” deyip reddediyor o mükafatı..
Murat’la Nazlı buluştu
Vee.. Murat ile Nazlı.. Bir Romeo Juliet masalı güya. Fatma Girik’le oynuyor. Müzikler aslında Romeo Juliet’ten.. Nasıl da romantik bir adam orada Cüneyt Arkın.. Bakışlarıyla, kendine has taradığı saçlarıyla ve unutulmaz boğazlı kazağıyla..
Geçtiğimiz aylarda Fatma Girik yaşama veda edince TV100’de sevgili Kerem Kırçıval’a bağlanmıstı.. Yıkılmış bir haldeydi..
“İnanamıyorum, bir periyot bitti. Nasıl dayanırım ben bu acıya… Sen ne uygun insandın. Ne kadar alçak istekli, dosttun. Mavi mavi bakardın… Parıltı içinde yat. O anlatılmaz, o hepimizin yüreğinde… Türk insanın yüreğidir o. Baştan aşağı Anadolu’dur o. Anadolu anasıdır o. Fatma’m bekle beni orada, geliyorum” demişti.
Ve dediğini gerçekleştirdi.. Gitti Fato’nun yanına.. Bekletmedi onu.. Tekrar kelamının eri çıktı.. Selam et bizim Fato’ya Malkoçoğlu..
Güle güle Cüneyt Arkın.. Güle güle hoş insan.. Kalplerdesin artık..