Türkiye’de anayasal teminat altında olmasına rağmen hak ve özgürlüklerin kullanılmasına iktidar müsaade vermiyor.
İktidarı protesto etmek fiilen yasak.
Birleşik Kamu-İş yöneticileri ve çalışanlarının dün Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) önünde protesto yapmalarına müsaade verilmedi. Emekçiler karşılarında polisi buldu. Polis emekçileri dağıttı sendika yöneticilerini gözaltına aldı.
Bundan evvelki tüm protestolarda, yürüyüşlerde yaptığı üzere.
Oysa demokrasilerde iktidarı eleştirmek, fikir açıklamak, toplantı, şov, yürüyüş yapmak anayasal haktır. Bu hakkın kullanılmasını önlemek ise anayasaya terslik oluşturur. Lakin iktidar her türlü muhalefeti ve karşısı bastırmayı, susturmayı, gözaltı, tutuklama uygulamayı kendi hakkı üzere görüyor.
Bu sorun yalnızca kişisel hak ve özgülüklerde yok.
Basın özgürlüğünde de var.
İktidar basının büyük kısmını denetim ettiği yetmiyormuş üzere bağımsız gazetecilik yapmaya çalışan televizyon ve gazetelere de ağır baskı uyguluyor.
Dünyanın rastgele bir demokratik ülkesinde ana muhalefet önderinin yaptığı açıklamayı yayınladılar diye televizyonlara ceza kesilmez.
Dünyanın rastgele bir demokratik ülkesinde küme başkanvekilinin ve milletvekilinin bir yargı kararını eleştiren konuşmalarını yayınladı diye televizyonlara, gazetelere ceza kesilmez.
Ama Türkiye’de kesildi.
Cezanın münasebeti ceza kadar hukuk dışıydı.
“Ana muhalefet partisi önderinin söylediklerinin gerçek olduğunu araştırdınız mı, neden araştırmadan veriyorsunuz” üzere bir gerekçe!
Sanki iktidar sözcülerinin söyledikleri evvel araştırılıp, doğruluğu kanıtlanınca haber yapılıyormuş gibi!
Seçim yaklaştıkça iktidarın bu ve gibisi baskılarının artacağı şimdiden muhakkak.
AK Parti iktidarda kalabilmek için elindeki her türlü imkanı ve devlet kurumlarını kullanacak.
Muhalefeti çok daha ağır biçimde baskılayacak.
Yasaklar, cezalar yağdıracak.
Seçim yasasında yaptığı değişiklik nalıncı keseri üzere iktidara çalışacak.
İktidara yakın yargıçlar seçim heyeti liderleri atanacak.
Sandık güvenliğini tehdit eden açıklamalar şimdiden başladı.
Bunu açık edenler kurumlarından istifa ettirildi.
İktidarın bu iktisat siyasetiyle olağan kaideler altında seçim kazanması olanaksız.
Bu siyaset kısa müddette çok büyük kitleleri fakirleştirdi. İşsiz, evsiz bıraktı, kepenk kapattırdı.
Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati’nin de itiraf ettiği üzere dar ve sabit gelirliler geçinemez duruma düşürüldü.
Kur Muhafazalı Mevduat Hesabı uygulamasıyla personellerin, memurların, emeklilerin, esnafın ödediği vergilerle zenginlerin bankalardaki hesapları dövize karşı korundu. “Faizi artırmıyoruz” dediler lakin bu uygulama ile yüzde 94’e varan oranda faiz uyguladılar.
Yoksuldan zengine servet aktarmaya devam ettiler.
Bu siyasetten vazgeçmeye de niyetleri yok.
Çünkü kurdukları çarkın bozulmaması gerekiyor.
Çarkın zenginlerden ve birlikte zenginleştiklerinden yana dönmesinden daha kıymetli bir maksatları yok.
Bu nedenle iktidarda kalmaları gerekiyor.
Onun için her şeyi yapıyorlar ve yapacaklar.