Erzurum Hacı Bahattin Evgi Yatılı Erkek Kuran Kursu’nda belletmen H.A. tarafından iki çocuğa tecavüz ve beşine cinsel istismarda bulunulmasına ait dava dün görüldü.
Erzurum 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin duruşma salonunda, hakim heyetine nazaran solda mağdur çocukların aileleri oturdu.
Altı bayan, dört erkek.
Bayanlardan dördü çarşaflı.
Erkeklerden biri cübbeli ve şalvarlı.
Erzurum’un dar gelirli ve dindar aileleri hepsi.
Çocuklar ruhları incinmesin diye duruşmaya çağrılmadı.
Evvel Çocuklar ve Bayanlar Derneği Lideri Müjde Tozbey Erden ve öteki avukatlar ailelerin yanı başındaydı. Türkiye Barolar Birliği Lideri Erinç Sağkan, Erzurum Barosu Lideri Talat Göğebakan ve Ardahan Barosu Lideri Murat Yolçu müdahil olmak için geldi. Erzurumlu genç avukatlar salonu tıka basa doldurdu.
Yozgat’taki kursta takımlı işe girmiş
Sanık H.A., tutuklu bulunduğu cezaevinden Sesli ve İmajlı Bilgi Sistemi yoluyla bağlandı.
O, ekranda görününce anneler ağlamaya başladı.
Babalar öfkeye kesti.
H.A., tabirinde M.’ye sürtündüğünü kabul etti. Hatta kendisini kurtarmak için M.’nin tahrik ettiğini savundu. Zorla porno sinema izlettiğini, kaçanları dövdüğünü söyledi. “Sopayı gözdağı için kullandım. Dersi dinletmek sopa ve tokatla vurdum” dedi. Kimi çocukları abi şefkatiyle yanaklarından öptüğünü ileri sürdü.
Sözündeki asıl skandal bilgi şuydu:
Yozgat’ta Kuran kursunda vazifeli arkadaşının yardımcı olması üzerine kursta takımlı işe girdiğini söz etti.
H.A.’dan sonra mağdur çocukların soruşturma kademesinde görüntüye alınan anlatımları izlendi.
Diyanet’e ret
Baro ve Saadet Öğretmen Çocuk İstismarı ile Gayret Derneği’nin yanı sıra Diyanet İşleri Başkanlığı da müdahillik için başvurdu.
Avukat Tozbey itiraz etti.
Şöyle dedi:
“Diyanet ve müftülük hakkında şikayetçi olduk. Asıl sorumlu Diyanet’tir. Tek hatalısı H.A. değil. Aylarca “Neden kameralar duvara dönük?” diye sormayan Diyanet hatalıdır. Onlar bizim karşı tarafımız.”
Başkalarıyla birlikte Diyanet’in de müdahilliği reddedildi.
Aileler bu kararı alkışladı.
Mahkeme, altı çocuğa karşı nitelikli cinsel istismar ve hürriyetten mahrum kılmaktan H.A.’ya 119 yıl 6 ay mahpus cezası verdi.
Aileler kararı sevinçle karşıladı.
Sırada üç dava daha var.
H.A., eziyetten…
Yurt müdürü N.K., vazifesi ihmalden…
Müdür N.K. ayrıyeten, temizlikçi U.G. ile birlikte azaptan yargılanıyor.
Erzurumlu üç anne: Diyanet’in ismini duymak istemiyoruz
Karşımda Hacı Bahattin Evgi Yatılı Erkek Kuran Kursu’nda çocukları istismar edilen çarşaflı üç anne var.
İkisi tıpkı vakitte kardeş.
Aileler kendilerini ziyaret eden Diyanet’e ilişkin heyetin “Kurumumuzun ismi lekeleniyor” dediğini belirterek, Diyanet İşleri Lideri Ali Erbaş‘a ve Erzurum Müftüsü Şahin Yıldırım‘a öfke kusuyorlar.
U’nun anası T: Erbaş kendinden utanmalı. Müftü gözümün içine baka baka diyor ki, “Biz kardeşiz.” Düşman olmaya bile layık değil. Hiçbir şey olmamış üzere nasıl yüzümüze bakıyorsun? Medyaya düşmeden evvel hiç birimizi umursamadın. “Kol kırılır, yen içinde kalır” ne demek? O vahşet için kullanabileceğin cümle bu muydu? Kelamda müftü Yıldırım, bu toprakları mundar edenlerden biridir. Çocuğumun hayatını mahveden ilçe müftüsünü nasıl olur da plaketlerle, kırmızı halılarla, muvaffakiyet evraklarıyla gönderirsin? Senin neyine güveneyim? Ey müftü, seni seçeni ben seçtim. Elim bilekten değil, omuzdan kırılsın!
Ali Erbaş, bize gönderdiğin heyet sana yakışan heyet. Gelen bayan diyor ki, “Aslında istersem sizinle anlaşırım.” Ben çocuğumun onurunu sizin ayağınızın altına atacak kadar ahmak mıyım? Ne Allahtan, ne kuldan korkuyorsunuz. Sizin hayanız yok.
Diyanet’in ismini duyduğumdan beri midem bulanıyor. Eşime vasiyet ettim. Cenazemi Diyanet’e bağlı biri kaldırmasın. Sokaktaki insan namazımı kıldırsın.
S’nin anası E: Yerle yeksan olduk. Ne yaşadığımızı tasavvur edemez kimse. Diyanet sözünü duymak istemiyorum. İsminin anılmasını istemiyorum. Her yerde bağırılıyor, “Din samimiyettir” diye. Onların dini samimiyet değil, hayır. Onların dini gösteriş, yalancılık, bir şeyleri saklamak, kimilerini aklamak, bir yere getirmek.
Hatalıyı Ankara’ya vermişsin. Bir de plaketle uğurlamışsın. “Şehrimiz değerli bir bedelini kaybetti” diyorlar. Kent değerli kıymetini kaybedeli bayağı oluyor.
Diyanet’in davaya müdahil olmaması hoş oldu. Hatta alkışladım. Onları etrafımda görmek istemiyorum. Kendilerine de söyledim. İsminizi duymak istemiyorum. Müftü, palavradan, “Kardeşinizim” diyor. Kardeş, bu türlü yapmaz. Sıkıntı günde yanında olur değil mi? Müftülük adliyeye çok yakın. “Davanızın ardındayım, sizin kardeşinizim” deseydi, derdik ki bu samimi. Fakat değil.
Erzurum’un imajı sarsılıyormuş! İslam’a ziyan veriyormuşuz! Dine ziyan veren ortada. Bunlar sol bölümden korktukları kadar, afedersiniz, Allahtan korkmuyorlar. Sağ kesim gelsin, onunla da konuşurum. Müftülüğe söyledim. “Diyanet TV bizle röportaj yapsın, anlatayım.” Beklediler ki başka aileler üzere geri adım atalım. Asla!
Benim davam, tecavüzcüye o tabanı hazırlayan, çocukları girdaba sokan, “Buna itaat edeceksiniz” diyenlerle. Silsile olarak bakıyorum. Diyanet İşleri Lideri’nden tutun aşağıya kadar hepsinden davacıyım.
T.’nin anası Z: Hem anneyim, hem teyzeyim. Çocuklarımız bir arada okuyorlardı. Biz araştırdık. Esaslı diye, Diyanet’in diye güvenerek verdik. Biz aileler hatalıyız tahminen, kabul ediyoruz. Fakat Diyanet’in avukatının “İsmimiz kirleniyor” demesi bizi yaraladı. “Davanızı çekin” dediler. Bu, toplumun davası. Hangi kentlerde neler yaşanıyor? Aileler ses çıkarmadığı için devam ediyor. Biz de gizleyebilirdik. Üstünü örtebilirdik.
Evlatlarımızın yaşadığını öbür evlatlar yaşamasın… Bakın, ben ayırmıyorum. (Ağlıyor) Hepsi evladım. Biz İslamiyet’i yaşamaya çalışıyoruz. Çocuğumuz da yaşasın diye kuruma verdik. Fakat yaşadıklarının İslamiyet’le ve insanlıkla alakası yok.
Diyanet’inki koltuk davası. “Tamam, üzgünüz.” Ancak ne yapıyorsunuz? Hiçbir şey! “Kurumun ismi lekeleniyor.” Kim lekelenecekti ki? Çok merak ediyorum. Ki, bir kurs da değil. Erzurum’da kim bilir kaç tane?
Göz yummuşlar. Kameralar var, duvara bakıyor. O kameranın misyonu duvara bakmak değil, çocukları izlemek. On yaşında bir çocuk bu. Ona demişiz ki, “Hafızlık yapacaksın, hoş bir birey olacaksın.” Hiç mi görmediniz? Hiç mi fark etmediniz? Burası yolgeçen hanıysa biz niçin içeriye giremedik?
Çocuk diyor ki “Çay hazırlıyorduk, tuvalet temizliyorduk.” Neden tuvalet temizlesin? Tuvalet temizlesin diye vermedim. Biz güvenerek verdik. İnancımız boşa çıktı. Büyük oğluma diyordum ki, “Senden sonra küçüğü de vereceğim.” Şu an asla kapılarının önünden geçmem. İsimlerini duyduğumuz vakit tüylerimiz diken diken oluyor. Bu bir devlet kurumu ve canımızı yakıyor.
