En yakın kuzenlerimiz şempanzeler de dahil göğüslü kuzenlerimiz tırnaklarını kesecek bir alete gereksinim duymazken biz neden kendimize bunu yaparız?
Onlar ömür biçimleri sayesinde uzayan tırnak meselesinin üstesinden gelebilirler: Koşarlar, kovalarlar, parçalarlar…
Pençelerini sert yüzeylerde kullandıkça tırnaklarını törpülemiş olurlar.
Bazı hayvanlar ise tırnaklarını ağaç gövdelerine sürterek kısaltırlar. Bu davranış bilhassa kedigillerde görülür.
Ne var ki hayvanlar aleminin tembel patatesleri olarak tahnımlanhabilecek olan biz inanlar günlük yaşantımızdaki her şeyi aletler yardımıyla yaparız: Çatallar, bıçaklar, çoraplar, ayakkabılar ve arabalar.
Bu yüzden tırnaklarımız sert yüzeylere çok daha az temas eder ve bu nedenle tırnak makası üzere dış aletlere muhtaçlık duyarız.
Ama insanlık tarihinde her vakit tırnak makası yoktu: bundan yalnızca 147 yıl evvel 1875 yılında birinci sefer kullanılmaya başlandı.
Öndan öncesinde beşerler tırnaklarını bıçaklar kullanarak ve daha öncesinde de taş aletler kullanarak kesip törpülüyorlardı.
Tırnak Makasını kim icat etti?
Tırnak makası mucitinin bilinmemesine karşın, aygıt birinci olarak 19. yüzyılın sonlarında ortaya çıktı. Birinci versiyonlar fazla kilolu cımbız üzere görünüyordu ve sıkarak kullanılıyordu ve tasarım o vakitten beri pek değişmedi.
1881 yılında, bir patent aygıtın dizaynını sağlamlaştırdı. Bu patentte tanım edilen tırnak makası eldivenleri iliklemek için de kullanılmıştır ve bir kemerden sarkmak için yapılmıştır. Bu erken tırnak makaslarını üretmek kıymetliydi, bu yüzden aygıt ticari olarak başarılı olamadı. 1940’larda Amerikalı dizayncı William E. Bassett daha ucuz, kullanımı kolay bir versiyon yaptı. Bassett’in dizaynındaki bir yenilik, tırnak makası kolunun katlanırken bir tarafa kaymasını önleyen iki küçük darbeydi.
