ABD’nin Massachusetts eyaletinde 17. yüzyılda kurulan cadı mahkemelerinin son mahkumu de aklandı. Vali Charlie Baker‘ın perşembe günü imzaladığı bütçe tasarısının bir kesimi olan kararın akabinde Elizabeth Johnson Jr. hakkındaki mahkumiyet bozuldu.
172 kişi cadılıkla suçlanmıştı
Independent Türkçe’den Uğurcan Yıldız’ın New York Times ve Fox News’ten derlediğine nazaran, 1692’de halk ortasındaki hurafe, hastalık, yabancılardan korkma ve kıskançlıklar yüzünden Salem Cadı Mahkemeleri kurulmuş ve en az 172 kişi cadılıkla suçlanmıştı. O periyotta 19 kişi asılırken, bir adam taşlarla ezilerek öldürülmüştü.
Johnson da 22 yaşındayken 1693’te idama mahkum edilmişti. Ailesinden 20 kişi daha cadılıkla suçlanan Johnson’ın cezası ertelenmiş ve idamdan kurtulmuş, 1747’de 77 yaşındayken ömrünü yitirmişti. Ortadan geçen müddette bu mahkemelerde yargılanan onlarca kişi resmen aklanmasına karşın Johnson bu listede yer almadı.
Karışıklık olabilir mi?
Tarihçiler bunun sebebinin bir karışıklık olabileceğini düşünüyor. Çünkü Johnson’ın tıpkı ada sahip annesi de cadılık yüzünden yargılanmış ve daha sonra aklanmıştı. Ayrıyeten Johnson’ın bilinen bir çocuğunun ve torununun bulunmaması da bu nedenlerden biri olarak düşünülüyor. Çünkü bu durum, Johnson için uğraş edecek bir kişi olmaması manasına geliyor.
Öğretmen ve öğrencileri 3 yıl boyunca çalıştı
Öte yandan Kuzey Andover Ortaokulu’ndaki vatandaşlık bilgisi öğretmeni Carrie LaPierre ve 8. sınıf öğrencilerinin uğraşıyla, Johnson’ın hakkındaki karar değişti. Takım, bayanın ismini paka çıkarmak için üç yılı aşkın bir mühlet boyunca çalıştı. En sonunda Demokrat Partili eyalet senatörü Diana DiZoglio‘nun da takviyesi gelince, karar bütçe tasarısına eklendi.
‘Sesi olmayan şahısların ismine konuşmanın gücü’
329 yıllık kararın bozulmasının akabinde konuşan LaPierre, “Heyecanlandım ve rahatladım” diyerek şunları ekledi:
“Aynı vakitte çocuklarla bunun hakkında konuşamadım için hayal kırıklığına uğradım. Zira yaz tatilindeler. Johnson, bir manada bizim dünyamızdan biri olmuştu.“
Eyalet Senatörü DiZoglio ise “Öğrenciler, müdafaanın ve sesi olmayan bireylerin ismine konuşmanın gücüne dair olağanüstü bir örnek oluşturdu” dedi.
