İyi Parti, iktidara gelince hayata geçirmek istediği ‘Ekonomide Kurtuluş Planı’nın birinci ayağını açıkladı.
Planı, Wharton School’da finans kürsüsü hocasıyken, Âlâ Parti’den siyasete atılan ve İktisat Siyasetleri Başkanlığı’na getirilen Prof. Dr. Bilge Yılmaz ve takımı hazırladı.
Yılmaz, çalışmasını dün İstanbul Hilton Otel’de tanıtırken, AK Parti’den farkını şu biçimde izah etti:
“Kurallara saygılı, şeffaf, bilimle hengame etmeyen, bilimin öğretileri ve mantık çerçevesinde tahlilleri geri getiriyoruz.”
En acil gereksinimimiz, sadece iktisatta değil, çabucak her alanda kurallara ve bilime geri dönmek olmalı diye düşünüyorum.
Erdoğan’ın icat ettiği ‘Faiz sebep, enflasyon sonuç’ formundaki siyasi hurafe bizi yıkıma sürüklüyor.
Yılmaz, dün bu tespit ve tekliflerini ilan ederken tesadüf bu ya,
Merkez Bankası (MB) dokuz ay sonra faizi bir puan düşürdü. Bu atılım doları 18 TL’nin üzerine çıkardı.
Böylece memurun, taban ücretlinin, emeklinin ve dar gelirlinin avucundakiler de eriyip gidecek. Hazine’den Kur Muhafazalı Mevduat’a aktarılan 60 milyar TL’ye milyonlarca TL eklenecek. Yeniden fukara milyonların kursağından kesilerek, milyonerlerin cebine indirilecek.
Milyonerler kemer sıksın
Yılmaz, iş başına geldiklerinde kemer sıkma uygulamalarından vazgeçeceklerini vurguluyor.
Bu yaklaşım Yılmaz’ı Kemal Derviş’ten ayırıyor.
Yılmaz:
“Dar gelirlilerin fedakarlık yapacak yeri yok. Türkiye’de derin yoksulluk var. Daha evvelki istikrar paketlerinin bilakis fedakarlığı öteki insanlardan bekleyeceğiz.”
Kimlerden?
Örneğin, ‘Beşli Çete’den.
Ya da devlete ödemeleri gereken 1.1 milyar Euro’luk borcu 25 yıl ertelenen İstanbul Havalimanı’nın konsorsiyumundan.
Yahut Kur Muhafaza Mevduat Fonu için Hazine’den yaklaşık 60 milyar TL aktarılan birkaç yüz bin milyonerden.
Yılmaz, kalkınma gayesi de koyuyor.
Merkez Bankası’na tam bağımsızlık
Yılmaz, para siyasetinin 2011 yılından sonra bozulduğunu ve 2018’den itibaren süratle kötüleştiğini tabir ediyor. Uygun Parti iktidarında, ‘tam teşekküllü enflasyon denetlemesi’ programına geçeceklerini vaat ediyor.
İyi Parti iktidarında…
Kredi kararları piyasaya bırakılacak.
Döviz kuruna keyfi müdahale durdurulacak.
MB, şeffaf ve kamuya açık ihalelerle döviz alıp satacak.
Kamu bankaları kura müdahale etmeyecek.
Para Siyaseti Kurulu’nun (PPK) bilgi notu faiz kararı öncesinde paylaşılacak.
PPK üyelerinin oy dağılımı açıklanacak.
MB’ye bağımsız ve liyakatli bir idare atanacak.
Döviz alım satımı öngörülebilir ve şeffaf takvime bağlanacak.
MB’nin bağımsızlığı anayasal teminat altına alınacak.
MB Lideri, yardımcısı ve PPK üyelerinin misyon müddetleri beş yıla çıkarılacak.
Hazine’ye transferler araştırılacak
MB’den Hazine’ye yapılan tüm kar transferleri geçmişe dönük olarak incelenecek. Ayrıyeten MB’ye yönelik müdahaleler araştırılacak.
Yılmaz, “MB’nin rezervleri bu ülkenin büyük fedakarlıklarla biriktirdiği bir para. Sorumsuzca harcandı. Araştırmak vatandaşlık görevidir” diyor.
Bir daha vurguluyor:
“Bilimin, şeffaflığın, kurallara bağlılığın geri dönüşü olacak.”
İyi Partili Bilge Yılmaz’a nazaran geriye gidiş 2011’de Babacan devrinde başladı
Prof. Bilge Yılmaz, makûs para siyasetinin miadı olarak 2011’i gösteriyor. Bu tarihten sonra MB rezervinin düşmeye başladığını ve dolarizasyonun baş gösterdiğini tabir ediyor.
Tarih dikkatimi çekti.
Çünkü…
2009-2011 yılları ortasında İktisattan sorumlu Devlet Bakanı Ali Babacan’dı. Babacan, 2015’e kadar İktisattan Sorumlu Başbakan Yardımcısıydı.
DEVA Partisi önderi Babacan vazife yaptığı yıllarda Türkiye’nin büyüdüğünü tabir ederken, Yılmaz ise geriye gidişin başlangıcı sayıyor.
Yılmaz ile Yeterli Parti Kalkınma Siyasetleri Lideri Prof. Ümit Özlale, sunumdan sonra benim de ortalarında olduğum gazetecilerle buluştuğunda şu soruyu yönelttim:
“Babacan’ın muvaffakiyet diye anlattığı, Türkiye’nin geriye gidişinin başlangıcı mı?”
Yılmaz, 2011’de ortodoks iktisat siyasetlerinden sapıldığını savunarak, şu karşılığı verdi:
“Tayyip Bey’in baskılarına boyun eğmeye başlayarak, ‘Tayyip Bey’e o denli gösterelim, biz bunu yaparız’ halinde, işte o riyakarlık yavaş yavaş, ufak ufak yanlışlar, sonra büyüyor. Burada iki değerli şey var: Yanlış para siyaseti bizi buralara getirdi enflasyon açısından. Daha değerlisi, Türkiye’nin hiçbir vakit kalkınma atılımı olmadı. O denli bir tasaları, planları, kanıları yoktu. Biz teşvik sistemiyle bilimsel halde onu getirmek için buradayız.”
Yılmaz, Babacan’ı da eleştirdi.
Sosyal medyada DEVA ve Düzgün Partililer ortasındaki Babacan-Yılmaz tartışmasına değinerek, şöyle dedi:
“Bunu Ali Bey-Bilge Yılmaz çabasına çevirmek istemiyorum. Hakikat da değil. Ancak Ali Bey’in yapabileceğine inansaydım bugün burada olmazdım. Biliyorum, bilhassa DEVA Partisi’nin trolleri yüzünden son haftalarda olay oraya hakikat gidiyor ancak fark etmişseniz karşılık vermiyorum. Televizyonlarda ağzımdan Ali Bey’in ismi çıkmıyor. Zira olay o değil.”
Yılmaz’a “Babacan’la kıyaslanıyorsunuz?” dedim.
“Gerek de yok. Zati çok farklı insanlarız. O kıyaslama yanlışsız da değil” diye karşılık verdi.
Anadolu’da işadamları ‘Suriyeliler gitmesin, çalışsın’ diyormuş!
İyi Parti Kalkınma Siyasetleri Lideri Ümit Özlale, toplantıda Suriyeliler bahsi açılınca çarpıcı bir soru yöneltti.
Sorusu şöyle:
“Suriyelilerden rahatsız mıyız?”
Soruyu kendisi yanıtladı.
Anadolu’da işadamlarının Suriyelilerin gönderilmesini değil, bilakis çalışma müsaadesi sahibi olmasını istediğini söyledi.
Özlale’nin müşahedesi şöyle:
“İnegöl’deyiz, mobilyacılıkla ünlü. ‘Allah Suriyelilerden razı olsun’ diye başladı Sanayi ve Ticaret Odası Lideri. ‘Onlar geldikten sonra maliyetlerim düştü ancak onları eşimin, kızımın dolaştığı yerde görmek istemiyorum’ dedi.
Kahramanmaraş’tayız. Organize Sanayi Bölgesi’nde konuşuyoruz. ‘Allah Suriyelilerden razı olsun. Personellerime uzun vakittir artırım yapmıyorum’ dedi (birisi.)
‘Allah Afgan çobanlardan razı olsun’ dedi, Erzurumlu. ‘Neden’ diye sordum. ‘Kürdü çağırdığımız vakit çobanlık yapması için, ailesini getiriyor, çoluk çocuğa karışıyordu. Afgan çobandan şad olmadığımız vakit jandarmayı arıyoruz ve hudut dışı ediyorlar’ dedi.
Ege köylerinde ‘Çocuğum tezek kokmuyor artık Suriyeliler yüzünden’ dediler.
Hepimiz biliyoruz ki, Anadolu’da, lakin İstanbul ve Bursa’da insani olmayan şartlarda 1500-2 bin liraya Suriyeli çalıştırılıyor. Senin rekabetçiliği kurduğun sistem, küçük ve orta ölçekli işletmelerin kayıt dışında kalarak çatır çatır Suriyeli ve Afgan çalıştırdığı bir sistem.
O yüzden soru şu:
Biz nitekim istiyor muyuz hepsinin gitmesini?