Daha evvel de söylemiştim güya lakin tekrarından bir ziyan gelmez herhalde şu nostalji için geçmişe Escort bayan duyulan hastalıklı özlemdir
Bir devin yanında
Bugünüme bakınca kötü da değildir özlediklerim doğrusu En son Tufan Türenç ağabeyin vefatıyla depreşti tekrar hasretim Mesleğe başlayışımın üzerinden beş yıl geçtikten sonra Dünya Bayan escort gazetesinden kovulduktan çabucak sonra yani Sağnak Hacışabanoğlu nun saygı sevgi ona yardımı Altan Öymen ağabeyin ona da hürmet sevgi elbette oluru ile Milliyet te başlamıştım çalışmaya Yaş 22 Şahane bir Escort gazeteydi Milliyet O vakit da eleştirirdik basını falan lakin artık düşünüyorum da gazetelerin gazete gazetecilerin de nitekim gazeteci olduğu vakitlerdi Altan ağabey fakülteye devam etmeme de göz yumarak beni haber merkezine vermişti Bir edebiyat devinin yanında çalışacaktım Gazeteciliğini çok az kişinin bildiği şairliği müellifliği kuramcılığı ile çabucak hemen herkesin tanıdığı Ahmet Oktay üzere bir devin yanında yani O sıralar tıpkı vakitte Müellifler Kooperatifi nde YAZKO çalıştığım için dergilerinde yazı yazardım yazarlarla şairlerle içli dışlıydım Alışkındım büyük insanlara yani Bunu ukalalık saymayın içinde olunca fark edemiyor insan etrafının nasıl harika varlıklarla çevrili olduğunu hani derler ya ol mahiler ki derya içre deryayı bilmezler Ahmet ağabey bir diğerdi sahiden Tüm alışkanlığıma rağmen heyecanlandım haliyle
Çok sevdim saydım onu o da beni sevdi nitekim Sevdiğine emin oluşum şundandı çok pahalı düzgün bir gazeteci daha vardı servisimizde topu topu üç bireydik zaten Ergun Arpaçay Ahmet ağabeyle sıkı dosttular Bir gün Ergun ağabey alalım mı bu delikanlıyı da meclise deyince alalım tabii dedi Ahmet ağabey Meclis dedikleri de haftanın bir günü demlenmeye gittikleri meyhane Kabul edilmiştim büyük onur İki sefer katılma mutluluğuna eriştim Gerisi gelmedi gitmek zorunda kalmıştım memleketten
Çok düzgün insandı Ahmet ağabey Çok yararlandım bilgilerinden Ben onun kadar kendisini eleştiren birini daha görmedim bugüne kadar Birisine kızar daha sonra canım ben de haklı değilim diyerek bu kere kendisine kızardı Tekraren şahit olmuşumdur bu haline
Altan ağabey gazetenin Genel Yayın Danışmanı ydı Beni iki defa vefattan kurtarmıştır bilmez Yeri gelirse anlatırım Küçük büyük hiç kimseye sen dediğini ya da bey hanım demeden seslendiğini görmemişimdir Ben söylememiştim ancak öğrenmiş her nasılsa şu yazılarınızı toplayıp getirin bana bir bakayım dediğinde ne halt edeceğimi şaşırmıştım Beğenmezse falan bir daha elime kalemi alamazdım zira Bunlar ne hoş şeyler deyince çok sevinmiştim Eklerden birinde yazmamı istediğinde de Ancak dedim ya terk edip gittim memleketi Trajedidir bu
Efsane gazeteci Doğrudur
Tufan ağabeyle o periyotta çalıştım Çok dürüst biriydi bir defa Turgut Özal fırtınası esiyordu o periyotlar Kimi solcular bugünün kimi solcuları nın Erdoğan ı sandıkları üzere demokrat sanıp sayıp Özalcı kesilmişlerdi Yemekhanede tek başıma yemek yediğim masaya gazetenin solcuları yla birlikte gelip oturmuştu bir gün Tufan ağabey Sevinçliydi yanındaki bazılarını gösterip bak bu liberal bu solcu bu da dönek diye şakalaşmıştı benimle Alışılmış ki eşit değildik o anda o masada kim olsa ona da yapardı birebir latifeyi o sıra ben denk gelmiştim O daima yeterli bir toplumsal demokrat kalmıştır Eğilip bükülmediğinin daha o periyotlardan şahidiyim Şimdilerde yeterlice sapıtmış olan Karanlık bir gazete dergiydi o sıralar gazetecilere mal varlığını açıklamaları daveti yaptığında birinci sanırım tek de gazeteci o olmuştu mal varlığını açıklayan O periyotlar herkeste görülmeyecek bir tutumdu bu O kadar ancak o kadar sevdim saydım ki Tufan ağabeyi bir gün bana lan diye bağırıp fırçalamasına sessiz kalışım bu sevgidendir Tam 32 yıl sonra İlker Başbuğ un kitabının tanıtım kokteylinde rastladım Tufan ağabeye Yanında Babıali nin başarılı olduğu kadar en hoş hala öyledir bayanlarından olan eşi Pınar hanım da vardı Ondan Tufan ağabeyin eşi DİYE KELAM EDİŞİM yalnızca bu yazıya hastır Pınar hanımdan kelam ettiğimde Tufan ağabey için de Pınar hanımın eşi diyeceğim Yanına yaklaşıp eski bir Milliyet mensubu olduğumu belirtip hatırını sordum Tanınması gerekecek kadar kendimi önemsediğimi sanır diye çekindiğimden kim olduğumu söylemedim olağan Son derece nazik konuştuğu beni tanıdığına dair bir işaret göremeyişim onun süper hafızasından değil benim iz bırakacak biri olmayışımdandır elbette
Demokrat olmak oburlarının kanılarına saygılı olmaksa listenin başına Tufan ağabey ile Pınar hanım yazılmalı Pınar hanım sağ bir partinin yöneticiliğini yaptı bildiğim kadarıyla Birbirlerini değiştirme konusunda baskıcı bir tavırları olmadığına inanıyorum Bu türlü insanlardı daima O yüzden sayılıp sevildiler
Aptallığın kitabını yazdım
Topu topu bir yıldan biraz fazla çalıştığım Milliyet te ne harika beşerler tanımışım meğerse Oruç Aruoba hocam da bunlardan biri en değerlilerindendi Milliyet o vakit 83 84 olmalı kültür eki veriyordu sanırım Adı öbür olabilir Kimler yoktu ki ekte Enis Batur Ömer Madra öbürleri da olağan Oruç hocam da gruptaydı Bir gün yanımdan geçerken elimdeki Christopher Caudwell in kitabını gördü O kalın başlı Marksisti mi okuyorsun deyince bozuldum bir iki şey söyledim herhalde İdeoloji öğrencisiyim tamam da karşımdaki de Türkiye nin en güzel felsefecilerinden ne söylemiş olabilirim ki Oo sen anlıyorsun bu işten dediğine nazaran söylediğim her neyse beğenmiş olmalı
Çok düzgün oldu aramız sonra Oruç hocam öldüğünde yazayım istedim lakin elim gitmedi Diğer vakit müellifim demiştim artık vakti geldi işte Bakın bu mükemmel adam her açıdan öyleydi Hoca ağabey meslektaş anlamında bana ne yaptı Ayrıyeten tekrar bakın ben ne kadar aptal bir adamım İngiltere ye gideceğim katılaşınca beni karşısına aldı her biri birbirinden pahalı öğütler verdi Sonra School of Oriental and African Studies e SOAS git Orada bir profesör arkadaşım var Yazdığım bu mektubu da götür dedi Türkçesini okuduğu mektubun İlişikteki genci sana yolluyorum giriş cümlesi kalmış aklımda Yıllarca işgal meskenlerinde yaşadım çeşitli ülkelerden yoldaşlarımla Londra nın güneyindeki işgal meskenimiz yandı kitaplarımla birlikte o mektubu da ateş yuttu ne yazık ki İngiltere nin en uygun üniversitelerinden birinde hoca olan profesör Ernest Gellner e gitmedim olağan cüret edip İngilizcem şimdi berbattı üstüm başım da düzgün sayılmazdı ilişikteki genç olarak Oruç hocamı mahcup ederim korkusu hepsinden baskın doğal Gitmedim işte Ben nereden bileyim Gellner in dünyanın en büyük filozoflarından birebir vakitte toplumsal antropologlarından biri olduğunu Tanışsaydım ne olurdu hayatımı nasıl etkilerdi bilmiyorum fakat Oruç hocamın Gellner in yakın arkadaşı oluşundan keyifli olmuştum Gellner in seminerlerini konferanslarını izledim bir kaç sefer Gidip de tanışmadım yeniden mektubu verip En uzun sürmüş aptallıklarımdan biridir
Gellner 1995 te Oruç hocam da iki yıl evvel öldü
İngiltere den yurda yaşadığım otuz yılın birinci on iki yılında gelemedim maalesef Acılı bir süreçtir Bütün bu insanları diğerleri da var çok fakat çok özledim Tufan ağabeyin beni anımsamamasını sıkıntı etmedim kıymetli olanın benim onu unutmamam olduğunu biliyorum zira Ahmet ağabeyle bir diğer büyük kıymetimiz Orhan ağabeyim Suda aracılığıyla haberdar olduk karşılıklı Oruç hocama da eski bir öğrencisiyle hürmetlerimi sevgilerimi ilettim Gellner e gidip gitmediğimi sormama inceliği gösterdi Yaptığımın aslında kabalık olduğunu yüzüme hiç vurmadı Rastladıkça okuyorum yazılarını dediğini ilettiler beğendi mi beğenmedi mi bilemedim Beğenmese de beğenmedim diyecek biri olmadığı için hakikaten nasıl buldu yazılarımı hiç öğrenemedim
Üçünün de vefatı yüreğimi dağlamıştır Özlenen ne kadar çok insan var
Nostalji nitekim hastalıklı mı bilemem lakin hasret gerçekten hasta ediyor insanı
Bu kesin